بررسی‌ها نشان می‌دهد هزینه سالانه خانوارهای دهک اول در مناطق روستایی در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱ حدود ۳۶ درصد و هزینه سالانه خانوارهای دهک دهم در همین مناطق حدود ۳۹ درصد افزایش یافته است.
هزینه‌های خانوارهای مناطق روستایی در سال ۱۴۰۲به بیش از ۱۱۰میلیون تومان رسیده است. البته این مقدار برای متوسط هزینه کل خانوارهای منطقه است و اگر هزینه خانوارها را به تفکیک دهک هزینه‌ای مقایسه کنیم، مقدار آن متفاوت خواهد بود. هزینه‌های خانوارهای دهک اول در سال گذشته به حدود ۱۸میلیون تومان و هزینه خانوارهای دهک دهم به حدود ۳۱۰میلیون تومان رسیده است. افزایش هزینه این دهک‌ها باعث شده شکاف هزینه‌ای این دو دهک حدود ۴۰درصد افزایش یابد. حدود ۶۰درصد از هزینه خانوارهای روستایی را اقلام غیر خوراکی و ۴۰درصد آن را اقلام خوراکی و دخانی تشکیل می‌دهند. از گروه غیر خوراکی هزینه مسکن و از گروه خوراکی هزینه گوشت بیشترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین، بررسی‌ها حاکی از آن است که افزایش هزینه‌های غیر خوراکی بیشتر از افزایش هزینه‌های خوراکی برای خانوارهای مناطق روستایی بوده است. به عبارتی دیگر، هزینه اقلام غیر خوراکی بیشتر از اقلام خوراکی رشد داشته است. آخرین آمار هزینه سالانه خانوارهای روستایی اگر تمام خانوارهای کشور به ترتیب میزان هزینه از کمترین به بیشترین مرتب شوند و هر ۱۰درصد آنها در یک گروه قرار گیرند، دهک‌های هزینه‌ای ایجاد می‌شوند. به این ترتیب، دهک اول شامل ۱۰درصد از فقیرترین خانوارها در جامعه و دهک دهم شامل ۱۰درصد از ثروتمندترین آنها است. طبق آخرین گزارش مرکز آمار از هزینه و درآمد خانوارهای کشور، خانوارهای روستایی در سال ۱۴۰۲به طور متوسط ۱۱۰میلیون و ۶۵۹هزار تومان صرف هزینه‌های خود کرده‌اند که در مقایسه با متوسط هزینه خانوارهای این مناطق در سال ۱۴۰۱شاهد رشدی ۴۰.۳درصدی هستیم. افزایش بدون توقف هزینه‌های خانوارهای روستایی خانوارهای روستایی در دهک اول هزینه‌ای در سال ۱۴۰۲به طور متوسط حدود ۱۸میلیون تومان هزینه کرده‌اند. در مقایسه با سال ۱۴۰۱که متوسط هزینه آنها حدود ۱۳میلیون تومان بوده، هزینه‌های آنها ۳۶.۲درصد رشد کرده است. بخش قابل توجهی از هزینه‌های خانوارهای این دهک را اقلام خوراکی و دخانی تشکیل می‌دهند. خانوارهای دهک چهارم مناطق روستایی در سال ۱۴۰۲به طور متوسط ۶۹میلیون تومان برای معیشت خود خرج کرده‌اند که در مقایسه با سال ۱۴۰۱، ۴۲درصد افزایش داشته است. بیشترین رشد هزینه از میان خانوارهای مناطق روستایی متعلق به خانوارهای دهک چهارم هزینه‌ای بوده است. دهک دهم به عنوان ثروتمندترین خانوارهای مناطق روستایی در سال گذشته به طور متوسط ۳۰۹میلیون و ۹۶۹هزار تومان صرف هزینه‌های خود کرده‌اند. از این مقدار حدود یک سوم آن برای اقلام خوراکی و دخانی و سایر اقلام آن صرف اقلام غیر خوراکی شده است. هزینه‌های دهک دهم در مقایسه با سال ۱۴۰۱، ۳۹.۴درصد رشد داشته که پس از دهک اول کمترین میزان رشد را داشته است. شکاف فقیر و غنی در مناطق روستایی به گزارش اکو ایران،در سال ۱۴۰۱اختلاف هزینه دهک دهم و اول در مناطق روستایی حدود ۲۱۰میلیون تومان بوده است. این رقم در سال ۱۴۰۲به ۲۹۲میلیون تومان رسیده که باعث شده شکاف فقیر و غنی در سال گذشته حدود ۴۰درصد رشد کند. به طور کلی، با افزایش دهک، ضریب اهمیت گروه خوراکی کاهش و ضریب اهمیت گروه غیر خوراکی و خدمات افزایش میابد. البته به این معنا نیست که دهک‌های بالاتر خوراکی کمتری مصرف می‌کنند یا دهک‌های پایین‌تر به خدمات اهمیت نمی‌دهند؛ بلکه با افزایش درآمد، نسبت هزینه خوراکی به درآمد کاهش و نسبت هزینه خدمات به درآمد افزایش می‌یابد.به گزارش اکوایران، به همین دلیل، وقتی افزایش قیمت‌ها از سوی گروه خوراکی باشد، فشار هزینه‌ای به خانوارهای دهک پایین و اگر افزایش قیمت از سوی گروه غیر خوراکی باشد، فشار هزینه‌ای به خانوارهای دهک بالاتر وارد می‌شود.
